شاید برای ما درک این تاریخ مشکل باشد که تمدن ری به حدود 3000سال قبل از میلاد برمیگردد و این شهر در دورههای زمانی مختلف با نامهای گوناگون در تاریخ ثبت شده، اما براستی اینچنین بوده است
ری در تاریخ
نام شهرری در اسناد مختلف تاریخی و با نامهای مختلف ثبت و ضبط شده است. اهالی ری پیش از ظهور زرتشت از مکتب مغان پیروی میکردهاند و پس از ظهور زرتشت به دین زرتشت میگروند و براساس مستندات تاریخی ری از جمله شهرهای مهم زرتشتیان به شمار میرفته و هماکنون نیز آتشکده ری از جمله آثار تاریخی باقیمانده از عهد گذشته است.
ری به سبب آب و هوای مطبوعش نیز در تاریخ مشهور بوده است. هوای ری در بهار مطبوع و خوش، در تابستان گرم، در پاییز تبخیر و در زمستان برف بار بوده است. خوشی هوای بهاری ری در قدیم مثل بوده است. چنانکه ابن فقیه در مختصر البندان ذکر کرده: گفتهاند زمستان بغداد و بهار ری و پاییز همدان و تابستان اصفهان.
ری با پیشینه 5 هزار ساله
همچنین ری به سبب چشمههای مختلفش و آب فراوان نیز مشهور بوده است و چشمهعلی نیز به نوعی از آثار باقیمانده از همان چشمهها محسوب میشود و البته نباید فراموش کنیم که گرمای تابستان ری نیز از همان عهد قدیم زبانزد عام و خاص بوده و در بسیاری از متون، گرمای تابستان ری بسیار آزاردهنده توصیف شده است.
حرم عبدالعظیم
براساس آنچه در تاریخ نقل است نسب حضرت عبدالعظیم با چهار واسطه به امام حسن(ع) میرسد. دوران زندگی او مصادف با امامت چهار امام معصوم بوده است. این امامان عبارتند از امام موسیکاظم(ع)، امام رضا(ع)، امام محمدتقی(ع) و امام علیالنقی(ع). چگونگی مهاجرت حضرت عبدالعظیم به شهرری اینگونه بوده است که در شرایط بسیار سخت سادات و علویون در دوره خلفای عباسی به خدمت امام هادی(ع) میرسند و در این دیدار دیدگاههای ایشان مورد تائید امام قرار میگیرد.
ری با پیشینه 5 هزار ساله
خلیفه از این دیدار آگاه میشود و دستور تعقیب و دستگیری وی را صادر میکند. او نیز برای مصون ماندن از خطرات و پس از اینکه مدتی به صورت ناشناس از شهری به شهری دیگر میرفته است به ری میآید. ری در آن دوره به عنوان یکی از شهرهای دوستدار امیرالمومنین معروف بوده است و به همین دلیل حضرت عبدالعظیم مورد استقبال مردم ری قرار میگیرد و از همانزمان تا پایان عمر وی در ری به ارشاد مردم و نقل حدیث و پاسخگویی به پرسشهای مردم مشغول میشود.
بعد از آنکه تهران به عنوان پایتخت برگزیده میشود، حرم حضرت عبدالعظیم حسنی در کنار جایگاه مذهبی و تاریخی، در تحولات مختلف تاریخی نیز به مکانی مهم تبدیل میشود. از جمله اینکه میتوان به قتل ناصرالدین شاه در این مکان اشاره کرد و همین امر نشان میدهد که حرم حضرت عبدالعظیم از دوره قاجاریه به بعد به صورت مستمر محل عبور و مرور خانواده شاهی بوده است.