به گزارش سبلانه به نقل از پيام پزشکي، دکتر زهرا نيک طبع بيان کرد: ظرف و غذا با هم ارتباط متقابل دارند چرا که وقتي موادغذايي در ظرف ريخته شده و روي حرارت قرار مي گيرد، فعل و انفعالاتي بين آنها اتفاق افتاده و مواد موجود در ظرف، جذب غذا مي شود.
وي ادامه داد: اگر رب در ظرف آلومينيومي پخته شود، بعد از پخت مشاهده مي شود که ظرف براق شده است و اين نشان دهنده تبادل مواد در بين آنها است. پس بهتر است از ظروفي براي پخت و پز استفاده شود که تبادل مواد آن با غذا براي بدن مفيد يا بدون ضرر باشد.
اين دستيار تخصصي طب سنتي اظهار کرد: ظرف مسي براي پختن برنج، مربا و غذاهاي آبکي مانند سوپ و ظروف سنگي براي پختن غذاهاي چرب مانند آبگوشت مناسب هستند.
وي گفت: داخل ظروف سفالي بايد داراي لعاب باشد چرا که اين ظرف ها داراي خلل و فرج بوده و غذايي که در آن پخته مي شود در داخل آنها رسوب کرده و زمينه فساد غذا را فراهم مي کنند.
اين پزشک با تاکيد بر صاف و صيقلي بودن داخل ظروف سنگي، افزود: ظرف سفالي که براي نگهداري آب استفاده مي شود، نبايد لعاب داشته باشد چون اين ظرف ها مانند صافي عمل کرده و آبي که از کوزه به بيرون تراوش مي کند، بهترين و زلالترين آب است.
وي خاطر نشان کرد: داخل ظرف سنگي که تازه خريداري شده است را بايد چرب کرده و يا يک ماده غذايي چرب در آن جوشاند تا رنگ آن تيره شده و آماده استفاده شود. همچنين براي جلوگيري از ترک خوردن ظرف هنگام پخت و پز بايد شعله آن را کم کرده و يا شعله پخش کن در زير آن قرار داد.
نيک طبع گفت: اين ظرف ها دير حرارت گرفته و دير آن را از دست مي دهند و غذا در آنها دير جوشيده و دير از جوش مي افتد بنابراين براي جلوگيري از اتلاف وقت مي توان آب را در ظرف ديگري جوشانده و به غذا اضافه کرد. سرويس قابلمه