متخصص طب سنتی: ظروف مسی بهترین ها برای پخت و پز نیستند
به گزارش روز شنبه روابط عمومي دانشگاه علوم پزشکي کرمان، دکتر ?مهرزاد مهرباني? افزود: اين باور غلط بوجود آمده که اين نوع ظرف ها از بهترين ظروف براي پخت و پز هستند و آن را به اشتباه به طب سنتي نسبت مي دهند؛ اين در حالي است که در کتب و منابع طب سنتي تاکيد شده چنانچه از ظروف مسي استفاده مي شود، حتما قلع اندود باشد.
وي خاطرنشان کرد: اگر سطح داخلي ظرف مسي با فلز قلع پوشيده نشده باشد يا بر اثر استفاده زياد خش برداشته باشد، مس وارد غذا شده و با آن وارد فعل و انفعال مي شود و بر اثر استفاده طولاني مدت، مس در ارگان هاي بدن بخصوص کبد انباشته شده و اثرات نامطلوبي به دنبال خواهد داشت.
اين متخصص طب سنتي ادامه داد: از طرفي امروزه بسيار مشاهده مي شود که به دليل قيمت ارزانتر سرب، براي اندود کردن ظروف مسي از سرب به جاي قلع استفاده مي شود که اين کار خطر مسموميت با سرب را نيز به دنبال خواهد داشت.
دکتر مهرباني توصيه کرد: حتي از قاشق هاي مسي با رنگ قرمز براي برداشتن روغن و مواد ترش استفاده نکنيد به عنوان مثال قرار دادن يک قاشق مسي در ظرف روغن به دليل اکسيداسيون مي تواند مدت ماندگاري روغن را هشتاد برابر کوتاه کند.
وي در رابطه با ظروف تفلون نيز بيان کرد: چنانچه سطح داخلي ظروف تفلون دچار خراش شده باشد ماده اي وارد غذا مي کند که مضر است.
وي گفت: از طرف ديگر چنانچه حرارتي که به ظرف تفلون وارد مي شود به بيش از 300 درجه سانتيگراد برسد تفلون تجزيه مي شود و مواد سمي آزاد مي کند.
وي ادامه داد: بنابراين سطح فلزي زيرين ظروف تفلوني هرچه ضخيم تر باشد مناسبتر است بويژه در مورد تابه هاي تفلوني که در مقايسه با قابلمه ها در معرض حرارت بيشتري قرار مي گيرند.
مهرباني درباره ظروف ملامين نيز افزود: از ظرف هاي ملاميني که لعابش صدمه نديده و دچار خراش نشده باشد مي توان استفاده کرد اما بايد توجه داشت که در اين ظرف ها غذاي داغ ريخته نشود.
وي گفت: همچنين ظروف سفالي نيز داراي منافذ زيادي است که سبب مي شود آب درون کوزه هاي سفالي خنک بماند.
وي بيان کرد: يک تا دو بار استفاده از ظروف سفالي اشکالي ندارد اما بقاياي غذا در منافذ اين ظروف باقي مي ماند و پاک نمي شود به همين دليل به مدت طولاني تري قابل استفاده نيستند (سرويس قابلمه).
اين متخصص طب سنتي ادامه داد: ظروف سفالي لعابدار اين مشکل را ندارند به شرطي که لعاب کاملا سالم و بدون نقاط خار مانند باشد چون براي تهيه لعاب از اکسيد فلزهايي مثل سرب و مس استفاده مي شود که در صورت ريختگي لعاب در غذاها حل شده و وارد بدن مي شود.
وي در مورد بطري هاي پلاستيکي اضافه کرد: از بطري هاي پلاستيکي محتوي آب معدني مي توان تا شش ماه براي نگهداري آب استفاده کرد اما آبليمو و ساير مواد ترش در اين ظروف قابل نگهداري نيستند.
وي بيان کرد: ليوان هاي پلاستيکي بويژه نوع شفاف آنها براي نوشيدني هاي داغ مناسب نيست.
مهرباني تصريح کرد: ظرف هاي فوم نيز براي نگهداري مواد غذايي داغ مناسب نيستند و بهترين ظروف يکبار مصرف به اين منظور ظروف سلولزي هستند.
وي افزود: همچنين استفاده طولاني مدت از ظروف آلومينيومي مثل کتري هاي آلومينيومي مي تواند منجر به اختلال در جذب روي و سلنيوم شده و خطر عوارضي مثل زخم معده، يبوست، کوليت، کم خوني و حتي آلزايمر را افزايش دهد.
وي گفت: توصيه مي شود اگر در ظروف آلومينيومي جرم ايجاد شده باشد، کنده نشود چون مانعي براي ورود آلومينيوم به غذاست.
مهرباني افزود: به طور کلي بهترين ظروف براي پخت و نگهداري غذا ظرف هاي شيشه اي (پيرکس) هستند چون با ترکيبات موجود در غذا وارد واکنش نمي شوند.
وي ادامه داد: ظروف استيل هم بسيار مناسبند اما بهتر است به مدت طولاني در آنها غذاهاي ترش يا شور نگهداري نشود.
اين متخصص طب سنتي گفت: ظروف چدني نيز به نسبت براي نگهداري و پخت و غذا مناسب است اما اشکالي که وجود دارد اين است که گاهي در سطح داخلي آنها از تفلون استفاده مي شود که سبب مي شود معايب ظروف تفلوني را داشته باشند.
وي بيان کرد: ظروف سراميکي هم نوعي از ظروف سفالي لعابدار هستند و تا زماني که لعاب آنها صدمه نديده مشکلي ايجاد نمي کنند.
وي ادامه داد: ظروف اوپال (آرکوپال) هم مانند ظروف شيشه اي اثر سوئي بر مواد غذايي ندارند.
مهرباني، بيان کرد: ظرف هاي چيني هم ظروف مناسبي هستند اما هم در مورد ظرف هاي چيني و هم اوپال، رنگ هاي تزييني بکار رفته را بايد مدنظر داشت.
وي در مورد استفاده از ظرف هاي سنگي گفت: ممکن است در دراز مدت ترکيبات موجود در سنگ بر غذا تاثير بگذارد.