آیا ظروف پلاستیکی و پیرکس برای نگهداری غذا مناسب هستند؟
يکي از دغدغههاي خانمها اين است که مواد غذايي گوناگون را در چه ظروفي نگهداري کنند تا ديرتر خراب شوند و مدت طولانيتري کيفيت خود را حفظ کنند؛ مثلاً چه ظرفي مناسب نگهداري سبزيهايي مانند خيار است تا ليز نشود يا انواع شيريني يا ترشيها را در چه ظروفي بايد گذاشت تا طعم و بويشان تغيير نکند؟
در قديم که هنوز سيستمهاي سرمايشي وجود نداشت، مردم از روشهاي قورمه کردن، نمک زدن و خشک کردن براي نگهداري مواد غذايي استفاده ميکردند. امروزه نيز با وجود روشهاي سرمايشي، بستهبندي مواد غذايي هنوز از مهمترين روشهاي نگهداري محسوب ميشود. بستهبندي و نگهداري نادرست غذا، باعث ضايع شدن تمام زحماتي ميشود که براي تهيه آن کشيده شده است. بستهبندي مناسب ماده غذايي آن را در مقابل عوامل شيميايي، فيزيکي و ميکروبي محافظت ميکند.
ظروف پلاستيکي
ظروف پلاستيکي، سبک، متنوع و ارزان هستند اما براي نگهداري انواع مختلف مواد غذايي توصيه نميشوند. برخي از عوامل مهم؛ نوع پلاستيک، ماده غذايي، حرارت و ميزان رطوبت، چربي، اسيديته و ساير ويژگيهاي شيميايي هستند. متأسفانه برخي افراد ويژگيهاي همه مواد پلاستيکي را يکسان تصور ميکنند و به اختلافهاي مهم و اساسي مواد مختلف پلاستيکي در نگهداري خوراکيها، بيتوجهند.
اين مسئلهاي نيست که مصرفکننده بتواند متوجه آن شود. اصطلاح «پلاستيک» گروه بزرگي از مواد پليمري مختلف را پوشش ميدهد و شامل پلياولفينها، عمدتاً پلياتيلن و پليپروپيلن (pp)، پليوينيل کلرايد (PVC)، پلياستايرن (PS)، پلياتيلن ترفتالات (PET)، پليآميد (PA) و پليکربنات (PC) هستند.
ظروف پلياستايرن يا PS براي بستهبندي يا نگهداري مواد غذايي توصيه نميشوند. اين ظروف نسبت به بخار آب، گاز، بو و نور نفوذپذير هستند، ضمناً هنگامي که مواد غذايي داغ يا چرب در اين ظروف ريخته ميشوند، منومرهاي سرطانزا از ظروف داخل مواد غذايي مهاجرت و سلامت مصرفکننده را تهديد ميکند بنابراين توصيه ميشود براي مواد غذايي گرم از ظروف پليپروپيلن (PP) استفاده شود. ظروف PET يا پلياتيلن ترفتالات نيز نسبت به نور، نفوذپذير است و متداولترين مصرف آن براي بطريهاي نوشابه و آب آشاميدني است. البته اين بطريها يکبار مصرف هستند و بايد از پرکردن مجدد آنها در منزل خودداري کرد. همچنين اين بطريها را نبايد به مدت طولاني در محيط سرد فريزر يا گرم مانند فضاي داخل اتومبيل در فصل تابستان نگهداري و محتويات آنها را مصرف کرد زيرا مواد شيميايي از ظرف به داخل محتويات بطري وارد شده است. ميتوان گفت مناسبترين ظروف پلاستيکي براي نگهداري مواد غذايي، ظروف PE پلياتيلن و PP پليپروپيلن هستند اما از آنجا که يک خانم خانهدار نميتواند متوجه شود ظرف پلاستيکياش از چه نوعي است، بهتر است از ظروف پيرکس استفاده کند.
ظروف پيرکس
ظروف شيشهاي نسبت به گازها، بخارها، مايعات و روغنها مقاومند. اين ظرفها از نظر شيميايي خنثي هستند، هيچ بويي ندارند، باعث تغيير مزه غذا نميشوند و به خوبي از آن محافظت ميکنند. ظرفهاي شيشهاي به آساني شستشو و ضدعفوني ميشوند، کاملاً بهداشتي هستند، مقاومت حرارتي خوب و به اشکال زيبا و گوناگوني در بازار وجود دارند. سرويس قابلمه
ظروف PET يا پلياتيلن ترفتالات نيز نسبت به نور، نفوذپذير است و متداولترين ، مصرف آن براي بطريهاي نوشابه و آب آشاميدني است. البته اين بطريها يکبار مصرف هستند و بايد از پرکردن مجدد آنها در منزل خودداري کرد .
خوشبختانه مواد اوليه توليد شيشه نيز در کشور ما فراوان و در دسترس است. قدمت استفاده از ظروف شيشهاي زياد است. با پيدايش صنعت پلاستيک، کاربرد شيشهها کاهش يافت اما با توجه به ويژگيهاي مناسب شيشه براي نگهداري مواد غذايي و شفافيت آن براي مشاهده غذا، با وجود سنگين و شکننده بودن، بستهبندي در ظروف شيشهاي رونق گرفته است.
منبع: بيتوته