این بنا توسط زنانی به نام‌های سارا سلطان خاتون و سارا حاجر خاتون که دختران فردی به نام نواب بوده‌اند، ساخته شده است. حمام نواب برای جلوگیری از اتلاف گرما و امکان استفاده از آب قنوات و چشمه‌ها برای استحمام، پایین‌تر از سطح زمین ساخته شده است. مصالح به کار رفته در ساخت این بنا شامل آجر، آهک، ساروج، سنگ و کاشی است.

در این بنا پس از مرمت، از سیمان نیز برای حفظ آن استفاده شده است. حمام نواب در سال 1390 تغییر کاربری داده و به مرکز صنایع دستی شهر تهران تبدیل گردید. همچنین حمام نواب در سال 1385 توسط سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی کشور ثبت گردید.