سرويس قابلمه- در گذشته نه چندان دور، استفاده از اين فلز براي توليد ظروف بسيار رايج بود؛ به گونه اي که حتي اين ظروف بعنوان بخشي ارزشمند از جهيزيه دختران آماده ازدواج شناخته مي شد. اين عنصر فلزي نيز رساناي خوبي براي انتقال حرارت بوده و همين امر از قديم موجب بكارگيري آن در توليد ظروف خانگي شد.

مقادير اندك مس براي سلامتي مفيد بوده و عنصري ضروري مي‌باشد كه در فرآيندهاي گوناگون بدن نظير فرآيند خون سازي و عملكرد سيستم ايمني نقش داشته ولي مقادير زياد آن مي‌تواند مسموميت‌زا باشد. دريافت زياده از حد و طولاني مدت اين فلز (که البته خيلي بندرت مشاهده مي‌شود)، مسموميت‌ جدي مي دهد و با اختلالاتي در عملكرد كبد، تشكيل گلبول‌هاي قرمز و عملكرد سيستم ايمني بدن همراه است. لازم به ذكر است موارد مسموميت با اين عنصر از دريافت غذايي مشاهده نشده و اغلب به واسطه مصرف مكمل‌هاي اين عنصر و يا مصرف سموم نباتي حاوي مس گزارش شده است.

پخت غذا در ظروف مسي اندود نشده (قرمز رنگ) چندان مناسب نيست؛ زيرا بر خصوصيات غذا تاثير زيادي داشته و به سرعت از تركيبات غذايي به ويژه تركيبات اسيدي تاثير مي‌پذيرد. از آنجا که مردم متوجه شده بودند که پخت غذا در ظروف مسي اندود نشده موجب ايجاد حالت مسموميت مي شود (که در مراحل اوليه با حالت تهوع و استفراغ، اسهال و سردرد مشخص مي شود)، لذا سفيد کردن مس با ديگر فلزات رايج بود. اين فلزات گاها حاوي نيکل و عموما حاوي قلع بودند که خود داراي ترکيبات سرب است و مسموميتي خاموش در مدت استفاده از آن گريبانگير مصرف کنندگان مي شود. مسموميت با سرب به مراتب از مسموميت با مس براي انسان خطرناکتر بوده و در طول زمان موجب آسيب به سيستم عصبي (مغز) و استخوان ها مي شود. تراشيدن شدن اين ظروف از رويه سفيد کننده، موجب تماس غذا با مس و مسموميت با مس مي شود.
"سازمان غذا و داروي آمريکا" (FDA) نيز در مورد مصرف ظروف مسي بدون پوشش هشدار داده است؛ زيرا اين فلز هنگامي كه در مقادير زياد وارد غذا شود، باعث تهوع، استفراغ و اسهال مي‌گردد.